Ulotna przedstawia Into dust, n #62
— Zazdrościsz, blondynko? Ciebie moja siostra nie posłuchała. Gdybym się nie poświęcił, teraz byłaby setki kilometrów stąd.
Moritz na dźwięk tak znienawidzonego przez siebie, niejednokrotnie nadużywanego przez Olivera względem jej osoby, słówka, unosi się na miejscu. Zaplata dłonie na kolanach i zerka na niego jak na pomyleńca. Niemal parska śmiechem:
— Picie z Adrienem? To nazywasz poświęceniem? Nie bądź patetyczny. Próżny trud. Wyglądasz, jakby przejechał po tobie walec, młody. Alkohol nie jest dla małych chłopców, wiesz? I bez niego są z tobą same kłopoty. Gdybym była na miejscu twojej siostry...
Welch w obronnym geście unosi dłoń i z bezczelnym uśmieszkiem na ustach wbija jej najostrzejszą szpilę, jaką ma w zanadrzu:
— Auć... Niech zgadnę. Nie pocałowałabyś mnie?
Kategoria: Romans
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz