Kunoichi przedstawia "Domek w górach" (to się teraz tak nazywa) – cz. II. Potęga podświadomości
– Przeziębisz się.– Usłyszałem głos Rena i drgnąłem.
Pięknie.
– Nie – powiedziałem, zamykając okno, a potem zgasiłem papierosa.
– Wiesz, kiedy mają kolejną trasę? – spytał i podszedł bliżej.
– Trasę? – zdziwiłem się. – Nie. Ty wiesz?
– Nie.
– Dlaczego pytasz?
– Poprzednia była fajna, co?
– Trochę.
Domyślał się? Oczywiście, że się domyślał. Boże, dlaczego ja byłem takim hipokrytą?
– Fajnie się go ruchało? – spytał, obejmując mnie od tyłu.
Spiąłem się i nie wiedziałem, co odpowiedzieć.
– Są z Kaienem blisko, nie sądzisz? – szepnął mi w szyję, a ja odruchowo przechyliłem głowę.
Sapnąłem ciężko i zamknąłem oczy.
Cholera.
– Wiem – powiedziałem zachrypniętym głosem, a Ren zsunął mi szlafrok z ramion.
CHOLERA.
– Boli cię to? – spytał szeptem, odgarniając mi włosy z karku, a potem delikatnie, wręcz czule mnie w niego pocałował. – To jest chore.
– Co jest chore? – Zaśmiał się i wsunął mi ręce pod szlafrok.
– Ta rozmowa. Sytuacja. Wszystko. Puść mnie.
– Nie chcesz, żebym cię puszczał – powiedział, gładząc mnie po wewnętrznej stronie ud. – Miałeś być szczery, pamiętasz?
Kategoria: Yaoi, Obyczajowe, Romans, Erotyka, LGBT
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz