Ice Queen przedstawia Rozdział dwudziesty dziewiąty
— Powiedz mi, moja droga — wyszeptał jej do ucha, a tak przynajmniej się jej zdawało — skąd się tu wzięłaś? To nie miejsce dla takich jak ty — zauważył, co było przecież bardziej, niż prawda.
— Alexander… on jest… to znaczy, przyszłam z nim. Zaprosił mnie.
Wyczuł od razu, że kręci. Dało się to usłyszeć w jej głosie, a ciało od razu się spięło.
— Nie musisz się mnie bać, skarbie — zapewnił, wciąż muskając palcami jej plecy — przy mnie jesteś bezpieczna. Powiedz mi, powiedz mi wszystko. Jedynie cicho westchnęła. Niemalże niesłyszalnie, a potem zaczęła mówić. Tak jak poprosił, zupełnie jakby się spytał która jest teraz godzina. Nie ominęła żadnych szczegółów. W niektórych momentach drżał jej głos, czasem bała się mówić, bo sądziła, że wszyscy dookoła słyszą o czym mówi. Jednak kiedy tylko się rozglądała okazywało się, że nikt nie zwraca na nią uwagi. Tak jakby wszyscy byli zajęci swoimi sprawami. Ich taniec trwał o wiele dłużej, niż te kilka minut o których wspomniał Erick. Dopiero kiedy puścił jej dłoń i skłonił się przed nią, zauważyła, że jest już po wszystkim. Zamrugała kilka razy, nieco zamroczona.
— Przepraszam, zabrzmi to dziwne, ale… czy ja coś mówiłam?
Erick uśmiechnął się w dziwny, dość niepokojący nawet sposób i odpowiedział:
— Nic moja droga, podziękowałaś jedynie za taniec.
Kategoria: Horror
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz