Perriele rebel przedstawia ROZDZIAŁ 23. 'MOŻE TYLKO SIĘ ŁUDZIŁAM, MOŻE LEKKO POGUBIŁAM?'
- Trzymam cię i nie mam zamiaru puszczać – wyszeptał do mojego ucha, opierając brodę na moim ramieniu.
Odwróciłam delikatnie głowę i spotkałam się z jego błękitnymi tęczówkami, które na mnie patrzyły, i szczerym uśmiechem. Nie zorientowałam się nawet, że nie trzyma mnie już za rękę, a mocno przyciska mnie za biodra do siebie, oplatając ręce w żelaznym uścisku wokół mojego brzucha.
Odwróciłam wzrok z powrotem na przepiękny widok i już nie żałowałam, że tu jestem. Było cudownie.
- Skąd mam pewność, że mnie nie popchniesz i nie zrzucisz?
- Za bardzo jesteś mi potrzebna w życiu, bym to zrobił – odparł, a mi serce zabiło szybciej.
Powiedział to...
- Jak to możliwe, że najlepsza kryminalistka, jaką znam, boi się? - zapytał tuż przy mojej skroni.
- Tak wyszło... - powiedziałam cicho.
- Coraz częściej łapię cię na tym, że czegoś się boisz. Nie mogę cię rozgryźć.
- Chyba też się dużo zmieniłam od czasu Stanów – wyszeptałam, by nie psuć nastroju i odwróciłam znów głowę ku niemu. Wciąż się uśmiechał i wciąż przytulał się do mojego ramienia.
Kategoria: Fanfiction, Louis Tomlinson, One Direction
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz