Ice Queen przedstawia Rozdział trzydziesty drugi
Obojętność.
Obojętność musi być piękna. Ma w sobie coś z piękna i w niezrozumiały sposób taka jest. Ludzie jej nie doceniają, uważają za zbędną i nawet negatywną. Nikt nie rozumie jednak, jak bardzo jest ona w życiu potrzebna. Jak wiele może ułatwić, gdy człowiek na pewne sprawy jest obojętny. Wykorzystywana w zły sposób nie przyniesie żadnych korzyści, a jedynie sprawi więcej bólu, strat. Dla niektórych jest jednak ratunkiem przed końcem, bo gdy człowiek staje się obojętny, już nie ma znaczenia czy żyje i co się z nim stanie. I tego potrzebowała najbardziej, obojętności, dzięki której mogłaby przestać się przejmować. Nie przebaczyłaby, ale przestałaby zwracać uwagę na wyrządzone krzywdy. Może nawet ból, który odczuwała przy każdym kroku, wydechu stałby się jej w końcu obojętny. Może jakby miała w sobie na tyle sił, mogłaby stać się obojętna. Ale czy ktokolwiek może taki się stać i nie zwariować?
Kategoria: Horror
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz