[666] Recenzja: Postrach – Michał Śmielak

 „To było dziwne, uczucie, oglądać przemowę mężczyzny, który chwilę później brutalnie zamordował młodą dziewczynę, a następnie sam spotkał się ze śmiercią w niezbyt przyjemny sposób”, czyli najnowszy thriller Michała Śmielaka.

Postrach to moje czwarte spotkanie z Michałem Śmielakiem. Jego thrillery jak dotąd mnie nie rozczarowały, dlatego nie wahałam się przed sięgnięciem po jego najnowszą książkę. Jest to oddzielna historia, dlatego, jeśli nie znacie powieści tego autorka, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby rozpocząć swoją przygodę od Postarchu.

W Warszawie uprowadzonych zostaje sześć dziewczyn z bogatych rodzin. Wszystkie mają po siedemnaście lat i znikają w środku nocy z własnych domów na strzeżonych osiedlach. Porywacz doskonale zaciera ślady, nagrania z monitoringu nie rozpoznają twarzy, zawodzą systemy ochrony. Z domów nic nie ginie, nikt nie żąda okupu. Media nazywają przestępcę Postrachem i napędzają spiralę strachu. Gdy ten wreszcie wpada w ręce policji, uparcie milczy i nie przyznaje się do winy. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że ktoś już wydał na niego wyrok… ⠀

⠀

Maciej i Borys prowadzą całkiem intratny, choć nie do końca legalny biznes. Dostarczają sprawiedliwości, gdy Temida zbyt mocno przymyka oczy. Pewnego dnia dostają zlecenie, które może okazać się najtrudniejsze w ich karierze – muszą wydostać Postracha z aresztu i oddać w ręce rodziców porwanych dzieci. Ruszają do akcji, okazuje się jednak, że dotychczasowy koszmar był zaledwie preludium do tego, co Postrach przygotował dla swoich ofiar.⠀

Lubię to w książkach tego autora, że niewiele dostajemy opisów. Zamiast tego akcja opiera się na dialogach, które tutaj zabarwione są humorem i sarkazmem. Historia wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Akcja toczy się dynamicznie, dzięki czemu nie ma miejsca na nudę. Całość jest dobrze skonstruowana i wszystko logicznie się łączy. Autor stworzył ciekawą fabułę bez zbędnych wątków obyczajowych. Nie zagłębiamy się w przemyślenie czy też życie codzienne bohaterów.

Śmielak ma lekkie pióro, dzięki czemu Postach czyta się błyskawicznie i z przyjemnością. Bohaterów można polubić i kibicować im. To właśnie Iga Ziemna skradła moją sympatię. Mamy tuta sporo różnych postaci, dlatego należy uważnie czytać, by nie pogubić się w tym, kto jest kim. Historia jest pełna różnorodnych emocji, przyciąga swoim klimatem. Nie brak tutaj także brutalności i manipulowania czytelnikiem przez autora, który rzuca po nogi bohaterom kolejne kłody.

Jestem mile zaskoczona tą powieścią. Jest to naprawdę dobry thriller z ciekawym śledztwem oraz świetnie wykreowanymi bohaterami. Do tego mamy też błyskotliwe dialogi i sporo śmiechu. Całość wypada bardzo dobrze. Jeśli szukacie dobrego kryminału z wartką akcją, to Postrach na pewno się sprawdzi. Jest to dotychczas moja ulubiona książka Michała Śmielaka. Książka zbiera praktycznie same pozytywne opinie i z większością z nich się zgadzam.

Ilość stron: 440

Wydawnictwo: INITIUM

Zwiastun powieści poniżej ↓

Zajrzyjcie na mój Instagram oraz na Instagram Wydawnictwa INITIUM.