„Handlował śmiercią od lat, ale wciąż nie potrafił przywyknąć do jej widoku”, czyli każda zbrodnia zostawia ślad.
Ślad przyciągnął mnie do siebie okładką, która jest dosyć tajemnicza i od razu rzuca się w oczy. Nie czytałam debiutanckiej książki Żarskiego, więc nie będę porównywać ich ze sobą. O autorze wcześniej nie słyszałam, więc miałam pewne obawy.
Są blizny, których nie przykryje żaden tusz, i decyzje, które nawet po latach odciskają na życiu trwałe piętno.
W studniówkową noc 1993 roku ginie Sylwia Nowicka. Dziewczyna kłóci się z chłopakiem i wraca pieszo do domu, a następnego dnia znika bez śladu. Poszukiwania nie przynoszą rezultatu, a wysłany do rodziców list pożegnalny sprawia, że w teorię na temat porwania niemal nikt już nie wierzy.
Blisko dwadzieścia pięć lat później, w jednym z mieszkań w centrum Sosnowca policja trafia na kasetę VHS z zapisem zabójstwa młodej dziewczyny. W mieszkaniu nie ma ciała ani żadnych śladów wskazujących na to, że doszło tu do zbrodni. Komisarz Robert Kreft i jego zespół muszą ustalić, kim jest ofiara, a także kto i kiedy pozbawił ją życia.
Poza tym, dlaczego akurat teraz ktoś podrzucił taśmę śledczym?
„Ślad” to opowieść o tym, że jedna nierozważna decyzja może zrujnować życie wielu ludzi i jak wielkie piętno odciska na nas przeszłość. O wyborach, które tkwią niczym drzazga w sercu bliskich i nie pozwalają o sobie zapomnieć. A także o tym, że prawda potrzebuje czasu, zatacza koło i zaciska się pętlą na przyszłości.
Ślad to kryminał z rodzimego podwórka. Kiedyś unikałam jak ognia polskich książek, ale od jakiegoś czasu sięgam po nie równie chętnie co po zagranicznych autorów. Mamy teraz wielu wspaniałych polskich pisarzy. Od Śladu wymagałam dużo i chyba dlatego trochę się rozczarowałam. Początek książki jest oporny i taki nijaki. Trudno połapać się w wydarzeniach. Im dalej, tym lepiej. Wielu uważa, że bohaterowie są świetnie wykreowani. Ja uważam, że niektóre postacie są zupełnie niepotrzebne i są takimi zapychaczami akcji. Życie bohaterów jest opisane dosyć dokładnie, co zupełnie mnie nie zainteresowało i jednocześnie zwalniało akcję.
Styl autora spodobał mi się. Jest krótko i na temat, ale czasami Żarski lubi sypnąć kwiecistym porównaniem. Opisy pogody też troszeczkę zbyt dokładne i zbyt często. Ślad to lekki kryminał, który jednak trzeba czytać z uwagą (szczególnie na początku), ponieważ łatwo może nam coś umknąć. Szybko się czyta i sprawdzi się dla osób, które nie lubią brutalnych kryminałów. Mnie jednak brakowało trochę więcej krwi.
Ślad to początek serii (epilog daje nam nadzieję, że będzie więcej niż jeden tom). Jestem ciekawa kolejnych książek autora. Raczej zapoznam się z kolejnym tomem.
Ilość stron: 512
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona :)
Zapraszam na mój Instagram oraz Instagram Czwartej Strony, a także na Instagram Czwartej Strony Kryminału.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz