Niewidzialna dziewczyna to moje drugie spotkanie z Lisą Jewell. W tamtym roku czytałam Idealną rodzinę, która była lekkim, niewymagającym większego zaangażowania thrillerem. Czy podobnie będzie z Niewidzialną dziewczyną?
Życie Owena Picka rozpada się na kawałki. Trzydziestotrzyletni nauczyciel zostaje zawieszony w pracy, po tym jak dwie uczennice oskarżają go o molestowanie. Mieszkający w pokoju gościnnym ciotki, sfrustrowany swoim życiem Owen szuka profesjonalnych porad w internecie.
Tymczasem w sąsiedztwie Picka zamieszkuje rodzina Foursów, freelancerka Cate i psycholog dziecięcy Roan oraz dwójka ich nastoletnich dzieci. Pewnego dnia córka zwierza się matce, że sąsiad śledził ją, gdy wracała do domu.
Siedemnastoletnia Saffyre Maddox przez trzy lata była pacjentką Roana Foursa. Po zakończeniu terapii podąża za nim jak cień, przy okazji poznając sekrety psychologa i jego rodziny.
W walentynkową noc Saffyre znika, a ostatnią osobą, która widziała ją żywą, okazuje się Owen Pick.
Lisa Jewell powraca z thrillerem psychologicznym o ludziach niewidzialnych. Co się kryje za tym hasłem rodem z fantastyki? Autorka w swojej książce porusza kwestię wykluczenia społecznego – są to osoby, których inni nie zauważają, które zamknęły się w sobie po przeżyciu jakiejś traumy, ale to właśnie oni widzą najwięcej. Tak można opisać bohaterów tej książki – Owena i Saffyre. W powieści zostaje także podjęty problem przemocy seksualnej.
Historię poznajemy zarówno oczami głównej bohaterki, jak i z narracji trzecioosobowej. Mnogość przemyśleń bohaterów może trochę przytłoczyć i momentami nudzić, ale i dalej tym akcja zaczyna się rozpędzać. Rozdziały są dosyć krótkie, a całość dosyć szybko się czyta. Jednak brakowało mi tutaj dynamizmu, czegoś, co sprawi, że nie będę się mogła od niej oderwać. Były momenty, które strasznie mi się dłużyły i wynudziły mnie.
Niewidzialna dziewczyna to dobry thriller z akcją, która toczy się powoli. Nie jest to bardzo mroczna historia, ale ma swój urok. Jeśli szukacie lekkiego thrillera, to Niewidzialna dziewczyna przypadnie wam do gustu. Wyjadaczy tego gatunku może jednak nie zaspokoić. Owszem nie jest to zła książka, ale po prostu nie wywołała u mnie efektu „wow”. Nie wymaga od czytelnika większego zaangażowania.
Ilość stron: 383
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz